POCZĄTKI TWORZENIA ORKIESTRY
Jak doszło do tego, że w bogatą tradycję życia kulturalnego Ostrowa Wielkopolskiego wpisał się na trwałe kilkudziesięcioletni dorobek muzyczny Zespołu Szkół Technicznych ? Miasto nasze szczyci się tym, że od końca XIX wieku jest ważnym ośrodkiem ruchu śpiewaczego. Ponadto obok licznych chórów działały tu orkiestry i zespoły kameralne, z których wiele związanych było ze szkołami.
W tym środowisku - sprzyjąiącym śpiewowi i muzyce - mogły realizować się pasje twórców i organizatorów różnorodnych form życia muzycznego w szkole „Zapowskiej”, chociaż profil kształcenia daleki jest tu od związków z muzyką. W roku 1965 Zbigniew Piekarski, uczeń pierwszej klasy zasadniczej Szkoły Zawodowej przy Zakładach Automatyki Przemysłowej, a także jego kolega Antoni Dudziak rozpoczęli próby gry na akordeonach - z zamiarem stworzenia zespołu muzycznego. Wspierał ich Henryk Piekarski, ojciec Zbigniewa.
W roku 1966 wyszedł naprzeciw tym dążeniom mgr Waldemar Gostomczyk, który został wtedy dyrektorem szkoły. Powierzył on Henrykowi Piekarskiemu opiekę nad uczniami zainteresowanymi muzykowaniem. Od tamtego czasu przez trzydzieści sześć lat nie słabło zainteresowanie dyr. Gostomczyka tą dziedziną pracy pozalekcyjnej, zwłaszcza zaś gospodarskie dążenie do zapewnienia jej materialnych podstaw. Do roku 1978, kiedy to szkoła nie mając własnej siedziby mieściła się w budynku Szkoły Podstawowej nr 10 przy ul. Tuwima, warunki zmuszały do odbywania prób w sobotnie popołudnia i w niedziele. Bywał na nich często dyrektor szkoły, który zachęcał młodych muzyków do pracy, interesował się ich postępami i był wiernym słuchaczem podczas koncertów.
Uczniowie korzystali początkowo z własnych instrumentów muzycznych odbywając lekcje gry nawet w prywatnym mieszkaniu H. Piekarskiego, któremu w czasie ćwiczeń pomagała na fortepianie żona Bożena. Dzięki zabiegom dyrektora Gostomczyka i wsparciu Zakładów Automatyki Przemysłowej kompletowano sprzęt muzyczny zaspokajając stopniowo potrzeby coraz liczniejszych zespołów.
Warto pamiętać, że zanim powstała orkiestra dęta będąca do 2002 roku wyróżnikiem szkoły, działały: pięcioosobowy zespół akordeonowy, który zadebiutował właśnie w roku 1966, sześcioosobowy żeński zespół wokalny i pięcioosobowy zespół „ZJAZI - forte” Potem , w latach 1970-1976, osmioosobowy zespół jazzowy i sześcioosobowy zespół jazzowo-gitarowy. Od dwudziestu pięciu do czterdziestu muzyków rozrosła się w latach 1968-1975 szkolna orkiestra rozrywkowa.
Rytm życia szkoły powodował jednak, że miejsce opuszczających ją absolwentów zajmowali nowi uczniowie, a więc zmieniały się nie tylko składy szkolnych zespołów, ale często trzeba było dotychczas działające zespoły zastępować nowymi, tworzonymi Od podstaw. W rezultacie takich zmian doszło do powstania w roku 1975 dużego zespołu estradowego, który przygotowywał programy słowno - muzyczne zdobywając dużą popularność i sporo laurów w różnych konkursach.
Niestrudzony Henryk Piekarski rozpoczął na przełomie lat 1971/1972 organizowanie orkiestry dętej, która po raz pierwszy wystąpiła już w roku 1974. Ona to przyczyniła się do rozsławienia szkoły w środowisku i od ponad dwudziestu lat przysparzała jej chwały. H. Piekarski wspominał, że w 1971 r. otrzymał od dyrektora mgr Jana Dwornika z Technikum Ekonomicznego mocno zużyte i pogięte instrumenty muzyczne blaszane (kierowane na złom), a które sam naprawił dla szesnastoosobowej orkiestry dętej. Pomysł ten akceptował dyrektor Gostomczyk i sukcesywnie wymieniał stare instrumenty na nowe. W roku 1975 orkiestra była już w pełnym składzie. Umożliwiło to podjęcie pracy. w trzech dyscyplinach, jaki są : koncert, przemarsz i musztra paradna.
W roku 1980 na skutek choroby Henryka Piekarskiego funkcje dyrygenta tej wyóżniającej się orkiestry przejął jego syn Zbigniew Piekarski. Nadal jednak Henryk Piekarski sprawował kierownictwo artystyczne i prowadził naukę gry na instrumentach.
Orkiestra stale doskonaliła swój poziom artystyczny i bogaciła repertuar, a także urozmaicała musztrę paradną. Coraz atrakcyjniejsze stawały się w ciągu mijających lat ubiory członków zespołu. Pierwsze znaczące sukcesy przyszły w roku 1980, kiedy to orkiestra uczestnicząc w VII Harcerskim Festiwalu Młodzieży Szkolnej w Kielcach zajęła pierwsze miejsce i zdobyła „Złotą Jodłę". W tym samym roku zakwalifikowała się do XI Ogólnopolskiego Festiwalu Młodzieżowych Orkiestr Dętych w Inowrocławiu rozpoczynając trwające do roku 2002 pasmo sukcesów związanych z tą właśnie imprezą. To w Inowrocławiu pięć razy, podczas XV (1987), XVI (1988), XIX (1991), XXI (1993) i XXIII (1995) OFMOD muzycy ostrowscy zdobyli główne trofeum - Grand Prix. Natomiast cztery razy przypadła im nagroda ministra edukacji narodowej - w XI (1983), XIII (1985), XVIII (1990) i XXII (1994) OFMOD. Uczestnicząc w tym prestiżowym festiwalu zdobywano ponadto nagrody GZP Wojska Polskiego; już w roku 1988, podczas XVI Festiwalu, orkiestra uzyskała na własność puchar przechodni za najlepiej wykonaną musztrę paradną. Doceniani byli przez fachowe jury także twórcy sukcesów - Henryk i Zbigniew Piekarscy. Indywidualne wyróżnienia otrzymywali instrumentaliści i tamburmajorki.
Festiwal inowrocławski to wcale nie jedyny tytuł do chwały. Oto w roku 1985 podczas Międzynarodowego Konkursu Młodzieżowych Orkiestr Dętych w JastrzębiuZdroju „O złotą lampę górniczą” ostrowianie zajęli drugie miejsce wśród reprezentantów dwunastu krajów. Rok później, podczas międzynarodowej imprezy „Musikantentraff Ostsee” w Rostocku wygrali musztrę paradną. Efektem tego sukcesu było wytypowanie orkiestry przez Ministerstwo Edukacji Narodowej na XXXVII Europejski Muzyczny Festiwal Młodzieży w Neerpelt w Belgii w roku 1989. Młodzi muzycy nie sprawili i tu zawodu zajmując wśród dwunastu orkiestr dętych pierwsze miejsce.
Kontakty zagraniczne rozpoczęły szkolne zespoły muzyczne już w roku 1973 do Senftenbergu i Lauchhammer. W roku 1986 orkiestra dęta była w Charkowie, a w 1989 w Erfurcie. Wszędzie spotykali się z dowodami uznania.
O poziomie artystycznym świadczy m.in. podjęcie współzawodnictwa z „dorosłymi” orkiestrami i uzyskanie w roku 1993 jednej z trzech nagród regulaminowych podczas IV Ogólnopolskiego Przeglądu Zakładowych Orkiestr Dętych w Poznaniu.
Natomiast pozamuzycznym sukcesem było zdobycie przez tamburmajorkę orkiestry Agnieszkę Cnotalską tytułu Miss Ziemi Kaliskiej w roku 1994.
Nagrody, puchary i dyplomy dokumentują poziom zespołów muzycznych i mnogość występów podczas różnych imprez w wielu miejscowościach. Pośrednio tylko informują o ogromie pracy młodych muzyków i ich opiekunów, a także o walorach wychowawczych tej działalności. Uczniowie ucząc się gry na instrumentach ujawniali swoje uzdolnienia i talenty, rozwijali się ich obowiązkowość i zdyscyplinowanie, a także wrażliwość estetyczna. Wkraczając w wielki, zaczarowany świat muzyki uczyli się ją rozumieć i przeżywać. Poznawali też znaczenie zespołowego działania. Trzeba podkreślić liczny udział uczennic szkoły w różnych zespołach.
Wymownym przykładem na to jak bardzo uczestnictwo w życiu muzycznym integruje uczniów, może być fakt, że kiedy przygotowywano jubileusz 20-lecia zespołów muzycznych w ZST MERA-ZAP, w komitecie organizacyjnym uroczystości znaleźli się właśnie dawni ich członkowie : Jerzy Jędryszczak, Irena Tomaszewska-Skowronek, Donata Działoszyńska-Piekarska, Antoni Dudziak, Marek Langiewicz, Zbigniew Piekarski. Koncert jubileuszowy odbył się w dniu 21 marca 1987 r., w auli szkolnej, a z bogatym programem wystąpiła opromieniona sukcesami orkiestra dęta, która rozsławiła nie tylko szkołę, ale też swoje miasto. Podczas jubileuszu została za to wyróżniona medalem „Za zasługi w rozwoju miasta Ostrowa Wielkopolskiego”.
Ze szczegółowych zestawień (zamieszczonych w dokumentalnej części opracowania) wynika, że w ciągu trzydziestu sześciu lat w szkolnych zespołach muzycznych znalazło się aż 360 uczennic i uczniów. Na pewno zachęciła ich rosnąca z roku na rok popularność tej formy działalności pozalekcyjnej, a także przekazywana kolejnym pokoleniom ucmiowskim tradycja. Z kolei liczne występy, których było ok. 750, a również uznanie słuchaczy mobilizowała muzyków do pracy nad sobą, a to zapewniało utrzymanie wysokiego poziomu artystycznego.
Przeciętnie zespoły występowały ponad 25 razy w roku (były lata, w których występowano nawet 40 razy !). Sytuacja wymagała więc stałego poszerzania repertuaru, a także sięgania po coraz trudniejsze utwory.
Jubileusz trzydziestolecia w roku 1996 stał się cezurą, która skłaniała nie tylko do podsumowania i oceny minionych lat, ale też do refleksji nad przyszłością. Ocena przeszłości wypadała zdecydowanie pozytywnie: było to trzydzieści lat niezaprzeczalnych osiągnięć i sukcesów. One właśnie pozwalały z optymizmem oczekiwać na dokonania kolejnych pokoleń młodych muzyków, którzy na pewno poszliby w ślady swoich poprzedników. Dzięki temu Zespół Szkół Technicznych pozostawałby w centrum szkolnego ruchu muzycznego w Ostrowie Wielkopolskim.
Tekst zaczerpnięty z książki: "30 lat działalności muzycznej w Zespole Szkół Technicznych w Ostrowie Wielkopolskim" - wyd. 1996. Wydanej przez Komitet Organizacyjny Jubileuszu i ZST w Ostrowie Wlkp.